Στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν» όπου έχει κλειστεί το ραντεβού μας, η καστανή πλέον Νατάσα Θεοδωρίδου φτάνει στην ώρα της ευδιάθετη και χαλαρή, φορώντας τα πιο χειμωνιάτικα ρούχα και την πιο καλοκαιρινή διάθεση...
-Αλήθεια, πώς πήρες την απόφασει να αλλάξεις το χρώμα των μαλλιών σου;
Είμαι φυσική μελαχρινή και, όπως λένε, ο χρόνος σε γυρίζει σιγά-σιγά στις ρίζες σου. Δεν πιστεύω στις μεγάλεs αλλαγές που είναι μόνιμεs, αλλά σε εκείνες που σε μια δεδομένη χρονική στιγμή αντικατοπτρίζουν το συναίσθημά σου. Η απάντηση λοιπόν είναι απλή: είχα κουραστεί να με βλέπω ξανθιά!
-Λένε ότι μια γυναίκα αλλάζει τα μαλλιά τηs όταν αλλάζει κάτι στην.προσωπική της ζωή.
Α, μπα... Σε μένα μην ψάχνεις τέτοια, δεν άλλαξε τίποτα!
-Πάντως, ο Τύποs έχει ασχοληθεί πολύ με την προσωπική σου Ζωή.
Δεν ήταν επιλογή μου αυτό. Ήταν μια παράπλευρη απώλεια. Κάθε φορά που πηγαίνω στο περίπτερο και με βλέπω να πρωταγωνιστώ σε ένα τέτοιου είδους εξώφυλλο δεν είναι κάτι που με ευχαριστεί. Κατανοώ ότι έτσι παίζεται το παιχνίδι, όπως έχω συνειδητοποιήσει πια ότι η ενασχόληση του κόσμου με ένα τέτοιο θέμα δεν ξεπερνά τις τρεις μέρες. Η κοινωνική κριτική είναι αναλώσιμη, οπότε δεν υπάρχει λόγοs για στεναχώρια.
-Τέτοιου είδους δημοσιεύματα έφεραν ποτέ σε δύσκολη θέση τα παιδιά σου;
Τα παιδιά μου δεν ήρθαν ποτέ σε δύσκολη θέση γιατί δεν το άφησα εγώ. Άλλωστε, είναι έτσι μεγαλωμένα ώστε να διαθέτουν πολύ ισχυρές άμυνες. Δεν ανοίγει η τηλεόραση την ώρα πού παίζουν τέτοιου είδους εκπομπές. Είμαστε οι τρεις μας δεμένεs, ζώνταs μια ζωή όπως και οι υπόλοιπεs οικογένειες. Τα παιδιά μου δεν έχουν ανάγκη να μάθουν ποια είναι η μάνα τουs από τα περιοδικά!
-Η κόρη σου είναι 19 ετών και φοιτήτρια στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής στην Κομοτηνή.
Και είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη γι' αυτό. Μου αρέσει που το παιδί μου ανεξαρτητοποιήθηκε ακολουθώντας τον δικό του δρόμο. Τα παιδιά πρέπει να απογαλακτίζονται νωρίς για να μπορούν να σταθούν στα πόδια τουs.
-Είσαι αυστηρή μαμά;
Όταν μεγαλώνουν περνάς τις αγωνίες σου. Έχει τύχει, για παράδειγμα, να έχει βγει η Χριστιάννα με του φίλους τηs έξω και εγώ να τραγουδώ και να έχω το κινητό πίσω από την πίστα προκειμένου να με πάρει από το σπίτι για να ξέρω ότι επέστρεψε.
-Είναι δύσκολο να μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι δύο παιδιά τα οποία προέρχονται από διαφορετικούς μπαμπάδες;
Όταν υπάρχει αγάπη και ουσιαστικό δέσιμο δεν υπάρχει καμία δυσκολία. Ο συνδετικός κρίκος ήμουν πάντα εγώ, που έμαθα τα κορίτσια να είναι κοντά, γι' αυτό και αγαπιούνται. Άλλωστε και με τον Φουστάνο ο γάμος μου δεν κράτησε πολύ. Οπότε δεν υπήρχε το θέμα ότι η μία είχε τον πατέρα της μέσα στο σπίτι, ενώ η άλλη όχι.
-Ο πρώτοs σου σύζυγος, που ήταν ιδιοκτήτης του νυχτερινού μαγαζιού στο οποίο και τραγουδούσεs, έπαιξε ρόλο στην καθιέρωσή σου;
Φυσικά και όχι! Στη Θεσσαλονίκη δούλεψα, αλλά η καθιέρωσή μου ήρθε στην Αθήνα κάποια χρόνια μετά. Η Θεσσαλονίκη είναι μικρή κοινωνία για να σε επιβάλλει.
-Τα διαζύγιά σου έχουν συνδυαστεί με δύσκολες περιόδους της ζωής σου;
Κάθε διαζύγιο κρύβει τι δικέs του δυσκολίες που το κάνουν επώδυνο. Καθένα στον βαθμό του, φυσικά, μια και μου συνέβησαν σε διαφορετικές ηλικίες, αλλά και σε διαφορετική φάση τηs ζωής μου. Άλλο να χωρίζεις μικρόs κι όταν δεν σε ξέρει κανείς, κι άλλο να το ζειs παρέα με όλη την Ελλάδα.
-Πώς είναι να το ζεις παρέα με όλη την Ελλάδα;
Υπήρχαν κάμερες έξω από το σπίτι μου, με έπαιρναν τηλέφωνο οι δημοσιογράφοι, ενοχλούσαν ακόμη και τους γείτονες. Χάθηκε κάθε έννοια προσωπικής ζωής και ιδιωτικότητας. Έβγαιναν στις τηλεοράσεις και έλεγαν ό,τι μπορείς να φανταστείς. Είχαν άποψη λες και βρίσκονταν μέσα στο σπίτι μου. Αυτό το «σύμφωνα με ανθρώπους του περιβάλλοντός τους...» μου φαίνεται, δε, κωμικό.
-Διατηρείς καλές σχέσεις με τους πρώην συζύγους σου;
Τον πρώτο καιρό είναι λογικό να υπάρχουν κάποια προβλήματα, αλλά μετά τα πάντα εξισορροπούνται. Με τους πρώην συζύγους μου διατηρώ φιλικές σχέσεις αφού έχουμε μαζί παιδιά.
-Την εποχή, πάντως, που ήσουν παντρεμένη με τον Ανδρέα Φουστάνο είχεs κάνει μια στροφή στην καριέρα σου. Τραγουδούσες στο «Φως» έχονταs μπροστά σου αναλόγιο και δεν υπήρχαν λουλούδια...
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Για μένα παίζει ρόλο όταν παρουσιάζειs κάτι να έχει συνέπεια. Με έκριναν άνθρωποι ελαφρά τη καρδία και χωρίς να με έχουν δει. Όχι μόνο δεν μετανιώνω για τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά και τη θεωρώ μία από τι καλύτερες καλλιτεχνικές περιόδους τηs καριέρας μου.
-Κάποιοι ωστόσο υποστήριξαν ότι εκείνη την περίοδο έπασχεs από «εντεχνίτιδα».
Έχουν πει και άλλα. Ότι δήθεν, τάχα μου, με επηρέασε σε μια τέτοια επιλογή ο Φουστάνος. Ε, λοιπόν, καμία σχέση. Ο Ανδρέας δεν ασχολιόταν με τα καλλιτεχνικά μου, πέρα από απλή ανταλλαγή απόψεων που είχαμε ούτως ή άλλως ωs σύζυγοι. Όταν είσαι πάνω στη σκηνή είσαι εσύ και οι επιλογές σου, δεν έχειs ούτε τη μάνα σου, ούτε τον πατέρα σου, ούτε τον άνθρωπο σου. Όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της Χαλιμάς.
-Αν σου έκαναν πρόταση να πρωταγωνιστήσεις σε μιούζικαλ, θα το τολμούσες;
Σε αυτή τη φάση τηw ζωής μου, όχι! Είμαι μια τραγουδίστρια απόλυτα συνδεδεμένη με το λαϊκό τραγούδι και κάτι τέτοιο δεν νομίζω ότι μου ταιριάζει.
-Γιατί αρνήθηκες να πας στο «The Voice»;
Δυσκολεύομαι να πω τη γνώμη μου κριτικάροντας αυστηρά τον άλλον. Δεν μου αρέσει να στεναχωρώ τους γύρω μου και σε αυτή την περίπτωση θα ήμουν αναγκασμένη να το κάνω. Πώs να πεις σε έναν νέο άνθρωπο «δεν κάνεις γι' αυτό που ονειρεύεσαι»...
-Ένα ακόμη παιδί θα το τολμούσες;
Γιατί όχι; Ωστόσο, όταν έχεις δύο παιδιά δεν λες «χτύπησε το μητρικό μου ένστικτο». Ξαναμπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία μόνο αν σε εμπνεύσει κάποιος.
-Άρα, είναι ανοιχτό και το ενδεχόμενο ενός ακόμη γάμου...
Βέβαια! Αν και δεν το βλέπω ως άμεση προοπτική, με τίποτα όμως δεν θα θεωρούσα το κεφάλαιο «γάμοs» λήξαν, επειδή δεν πέτυχαν οι δύο προηγούμενοι!
-Με τον Λάμπη Λιβιεράτο ξεκινήσατε μαζί...
Δεν σου κρύβω ότι σοκαρίστηκα με όλο αυτό που του συνέβη γιατί κατάλαβα πως μπορεί κάποιος άνθρωπος να είναι τόσο ευαίσθητος, να είναι φίλοs σου και να μην το ξέρειs. Μόνο ένας βαθιά ευαίσθητος άνθρωπος παθαίνει κάτι τέτοιο. Του εύχομαι να έχει γρήγορη ανάρρωση.
-Υπάρχει η φήμη ότι επειδή ο Ανδρέας Φουστάνος υπήρξε άνδρας σου έχεις κάνει δεκάδες επεμβάσεις..
Δεν θα σας πω γιατί, αν πω ότι έκανα μία, κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι έκανα δέκα. Αν έλεγα ότι διόρθωσα τη μύτη μου, θα συμπλήρωναν οι «καλοπροαίρετοι» και λίγο τα ματάκια και λίγο τα χειλάκια. Α και τα αφτάκια! Πιστεύω στην ιδιωτικότητα και όχι στο φόρα παρτίδα. Αν έκανα πλαστική ή δεν έκανα, θα παραμείνει για πάντα ένα μυστήριο...
της Μαρίας Λεμονιά
Thema People (ένθετο με το Κυριακάτικο Θέμα)
15/12/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου